حبيبتى فى وجهك المنير قصة
ترويها كل اعضاء الوجدان
هى عن اميرة فى مملكة الازهار
تجمعت بها جموع الالوان
لاتفارقنى بسمتها قى ليل أو نهار
فانا أصبح لأشاهد معجزة الاكوان
هى بحر هى عشق هى ماء الامطار
ولأنى اعشقها فانا لها فيروز الشطئآن
لها قلبى لها حبى لها كل الاعمار
هى ليست فى العشق سطر او زهرة فى بستان
هى لا توصف فى بيت من بيوت الاشعار
هى ان لم اقل فيها شىء فساشعر بالحرمان
حبيبتى 00
لاتعلمى شىء عن قدرى فغامضة هى الاقدار
ولكنى اخشى ان اعيش فى وهم واحزان
حياتى وهبتها لعينيكى ففيهما قيد الاحرار
ولتداعبى خصلات شعرك فبهما تشدوا الالحان
وهل لى سوى حبك غاية او امل او قرار
فقدمى لى حبك وساقبله قبول الاحسان
وخذينى معك يا اجمل من زهر البحار
خذينى وساظل اشدوا حتى يكتمل الديوان